top of page

ԱՅԾՆ ՈՒ ՈՉԽԱՐԸ

Այծն ու ոչխարը ապրում էին միասին: Այծը ոչխարի առաջն ընկած՝ նրան տանում էր արոտի և սպասվող վտանգներից փրկելով, բերում փարախ: Ոչխարը գոռոզացավ, հանդիմանեց այծին, ասելով, որ ինքը կարող է ապրել և արոտի գնալ առանց առաջնորդի:

Այծը նեղացավ և հեռացավ:

Հաջորդ օրը երկինքը մթնեց, մառախուղը պատեց սար ու ձոր: Ոչխարները փարախի տեղը կորցրին և գլորվեցին անդունդ: Նրանցից մի քանիսը հրաշքով փրկվեցին, խնդրեցին այծին, որ կրկին վերադառնա հոտ և անցնի իր բարի գործին:

Այծը մեծահոգաբար ներեց ոչխարի անխոհեմ արարքը և հաշտվեց:

Առակիս միտքը այն է, որ խելացի առաջնորդ չունենալու պարագայում, ժողովրդի անհաջողությունն անխուսափելի է:

 

2010

Առակներ

Ասացող՝

Նապոլեոն Մկրտչյան

Գրառող՝

Թամար Հայրապետյան

Վայր/ֆոնդ՝

Գորիս

bottom of page