top of page

ԱՐԱԳԻԼՆ ՈՒ ՍԱԳԸ

Մի անգամ Սագը ուռա~ծ, փքված պարծենում էր իր շրջապատողների մեջ, ասելով. - Ո՞վ կա ինձնից ուժեղ. ծովում լողալ գիտեմ, ցամաքում` ման գալ, և օդում թռչել:

Էդ ժամանակ ծառի բարձր կատարին թառած էր Արագիլը:

Երբ լսեց Սագի փքված խոսքերը, ցած իջավ և հարցրեց. - Լսի´ր, Սագի´կ քույրիկ, ասա´, դու օդում արծվի պես թռչել գիտե՞ս:

- Ո´չ, - պատասխանում է Սագը:

- Լա´վ, ջրում ձկան պես լողալ գիտե՞ս:

- Ո´չ,- դարձյալ պատասխանում է Սագը:

- Ցամաքում Աղվեսի պես վազել գիտե՞ս:

- Ո´չ, այդ էլ չգիտեմ:

- Ուրեմն էլ մի´ պարծենա. ով շատ բաներ իմանալու ձգտի, ոչ մեկին էլ չի տիրապետի, շատ բաներից քիչ իմացողը, ոչինչ չի իմանա, - ասում է Արագիլն ու թևին տալիս, թռչում:

1937

Առակներ

Ասացող՝

Հաբի դայի

Գրառող՝

Սերո Խանզադյան

Վայր/ֆոնդ՝

Գորիսի շրջանի Տեղ գյուղ

bottom of page