ՍՈՒՆԿԸ, ԽԽՈՒՆՋԸ ԵՎ ԱՆՁՐԵՎԸ
Կար ժամանակ, երբ տարին կլոր անձրևում էր: Ձյուն ու կարկուտ բացառված էր և սունկն ու խխունջը ապրում և բնության վայելքներից օգտվում էին ընստ պահանջի: Հանդիպելով իրար, սունկն ասաց, որ անձրևը իր պահանջով է գալիս, ինքը չլինի, անձրև չի գա: Խխունջը պնդեց հակառակը:
-Իմ շոշափելիք-պոչիկներն են անձրև առաջացնում, դու քեզանից ոչինչ չես ներկայացնում:
Վեճը թեժացավ: Անձրևը լսեց այս ամբարտավան վիճաբանությունը և որոշեց երեք ամիս տանից դուրս չգնալ: Սունկը ստիպված մտավ խոր հողի տակ, իսկ խխունջը կպավ քարերի, ծառերի պատեր-բներին, թաքնվեց մութ քարայրներում: Թաքնվելուց առաջ, աղաչանք-պաղատանք արին անձրևին, ներողություն խնդրեցին, որ իրենք սխալվել են:
Անձրևը ներեց և շտապեց օգնության հասնել մոլորյալներին:
Ասակս ցուցանե, եթե անբանը այլոց աշխատանքը իրեն վերագրի՝ կտուժի:
2010
Առակներ
Ասացող՝
Նապոլեոն Մկրտչյան
Գրառող՝
Թամար Հայրապետյան
Վայր/ֆոնդ՝
Գորիս