top of page
ԿԱՏՈՒ (Բ)
Կատուն ըստծու յայլուխն ա: Մըն օր աստոծ ասալ ա. «Ա´ կատու-յայլուխ, հի՞նչ ես օզում, վեր քըզ հետի ինի»: Կատուն ասալ ա. «Ես օզում եմ, վեր տներումը չիմ մարթ-խոխա, կնեկ կուտորվեն, մնան մըն թաք պառավ, քոռ կնանիք, վեր ունդունք ճաշ ուտելիս` ես ուրանց փայն օտեմ, տեսնան վեչ»: Ըտա հետի էլ Աստոծ ըջըղվալ ա, կատվին դրախտան տուս ըրալ, քիցալ երգիրը. համ էլ ասալ, որ աման եր կենող կլխին տա, փիշտ անի:
1946
Ավանդազրույցներ
Ասացող՝
Վարդանուշ Խանզադյան
Գրառող՝
Սերո Խանզադյան
Վայր/ֆոնդ՝
Գորիս
bottom of page