top of page
ՋՐՈՎ ԹՈՆԻՐԸ
Մըն (մի) հացթոխ ա իլալ: Մըն օր մինակ հաց թխելիս, մըն օզուղ եկալ ա, հաց օզալ: Խեղճ հարսը մըն հաց ա տուվալ օզուղին: Օզուղը ղանչանք ա ըրալ, թա` մնհետ էլ թող թոշատ պաչեմ: Հարսը, հախ Ասսու, մեխկն ա եկալ, թուղացալ ա: Օզուղը պչիլիս, ըսկեսուրը նի ա մտալ տուն: Հարսը հմնչիլան ինգյալ ա թորենը: Ամմա Ըսսու ծեռքին ա իլալ, թորենը ճիրավ լցվալ ա, հարսն էլ մըն կյոռթունկ ա տառալ, մնացալ գյոլումը: Համան էտ տեղիտ են ասում Թորնատափ: Շատ թորեննի կա` վերը ճրավ, վերն` անճուր:
1947, օգոստոս
Ավանդազրույցներ
Ասացող՝
Մարգարիտ Շալունց
Գրառող՝
Ս. Խանզադյան
Վայր/ֆոնդ՝
Գորիս
bottom of page