ԱՌՈՂՋԱՐԱՐ ՈՒՐԱԽՈՒԹՅՈՒՆ (3)
- Բա հո՜, ա´յ մարդ, կիլոխս մի տար...
Երրորդ անգամ են զանգում:
- Ծեզ փեդ պետք ա՞:
- Պե´տք չի, ա´ զավզակ, թող քոն ինեք...
Առավոտյան Կևին արթնանում, տեսնում է իրենց դռանը դարսած վառելափայտը չկա:
***
Մի օր Անդոն թե. – Կև´ի, մաշինավըդ քըշըցրու ինձ քաղաք:
Երբ քաղաքի բարձրադիր մասից իջնում են ներքև, Կևին ասում է. – Ա´նդո, կատանկա ճարի, մի հատ էլ՝ գրուզավոյ, մաշինը բուքսիր քաշենք տոն:
- Խե, հի՞նչ ա իլալ, - զարմանում է վերջինս:
- Մաշինիս մատոռը հանած ա իլալ:
- Ա´րա, բա խե՞ չի վախտին ըսեցիր...
- Դե... խոսքըդ կուտրիլու չի:
***
Գորիսում «Հուսո աստղ» կինոնկարի նկարահանման օրերին Կևին մոտենում է Արմեն Ջիգարխանյանին ու հարցնում. – Ա´խպեր ջան, տու Մխիթար Սպարապետն ե՞ս:
- Չէ´, Արմեն Ջիգարխանյանն եմ:
- Բա Սպարապետը հոր ա՞...
- Դեռ Երևանից չի եկել:
***
Գյուղի նախագահը մի գյուղացու հարցնում է. – Արութուն, հո՞ւնց ես:
- Լա´վ եմ, - պատասխանում է գյուղացին, - բա տո՞ւ հունց ես:
- Է՜, միջակ եմ:
- Նախագա ջան, ինիլ չի՞ ի լավը յեր օնես, քու միջակըտ իզ տաս:
***
Երկու ընկեր, արդեն լավ խմած, բուֆետում նստած զրուցում են:
Մեկն ասում է. – Ախպե´ր, բո´լ ա, էլ կա´րում չեմ:
Մյուսն էլ թե. – Արա, խե՞ չես կարում, սա էլ ա՞ շտանգա, վեր պիրցըցնես վեչ:
- Հենա Թիվեսին տոնըաշկիս քյումա ա՜ կյամ:
- Ա՜, նան հե´րն անիծեմ, մըն հատ էլ խըմի, թող փոլ կյա:
***
Շրջանից ուղարկված միր հրահանգիչ կանգնած փայտե տակառի վրա ելույթ էր ունենում գյուղի փոքրիկ, բայց մարդաշատ հրապարակում: Հետզհետե ձանձնրացող ժողովուրդը ցրվում է, մնում է մի հոգի:
Դիմելով վերջինիս՝ հրահանգիչը թե. – Ա´խպեր, յուրովում ա մեջներին խելունքը տու վես....
- Ա´յ մարթ, զա´հլա մի տար, պըրծի, պոժկաս տանեմ:
***
Աներոջ տուն գնալուց առաջ տղայի հայրը թե. – Ա´րա, թիթեվ-միթեվ զուրուցնի չանես:
Աներոջ տանը, երբ խոսքի հերթը հասնում է իրեն, աներոջը հարցնում է. – Ծեզ տանկ օնե՞ք...
***
Աղբատար մեքենայի վարորդը նկատելով պատշգամբում կանգնած իր ծանոթի որդուն՝ կանչում է. – Բա´լիկ, մամուն հըրցըրու՝ զիբիլ օնե՞ք:
Երեխան ներս է մտնում տուն ու քիչ անց կրկին դուրս գալիս պատշգամբ:
- Հա´, օնեք, քիշի:
-
***
Դասատուն տեխնիկումի ընդունելության քննության ժամանակ ուզում է օգնած լինի իր ծանոթի որդուն ու հեշտ հարց է տալիս.
- Երկու անգամ երկու՞, - հետն էլ կամաց, - ասա՝ չորս...
- Չո´րս:
- Ապրես է՜, ապրե´ս, քյափուրիս տղան մաթեմատիկան օտում ա, օտում:
***
Մի որսորդ պատոմում է ընկերներին. – Մի օր քինացի, տեսնամ դաշտումը տասը-տըսնէրկու կաքեվ: Հրացանը քըշեցի, տուվի՝ իրեք հատ եր քիցեցի: Մուտանամ, տեսնամ, պը´յ, մըն խոզ էլ եմ սպանալ: Հ´ա, վե´րջը էդ իրեք կաքեվը խուրուվեցի, կերա, եկի տոն:
- Ա´րա, բա խո՞զը:
- Հ´ա խոզն էլ մըշկեցի, պերի...
***
Շոֆեր Արտոն բեռնատարը պանիր բարձած, ֆերմայի վարիչն էլ կողքին, սարից վերադառնում էր գյուղ:
Քիչ որ գալիս են, մի գյուղի մոտ մեքենայի շարժիչը հանգում է ու տխուր ասում. – Բա´, ռազգոնս կոտրեց (Արտոյի միտքը մի քիչ պանիր ծախելն էր):
Վարիչը թե. – Քինա, տես էդ գյուղում կա՞:
Արտոն գնում է գալիս, ու. – Կա´, բայց պանրով են տամ:
- Դե լա´վ, մընալու չենք ստող, հիշքան օզում են՝ տու, մինակ երկալ պեր:
***
Շրջկոմի քարտուղարը գյուղի նախագահին ասում է. – Նախագահ, էս որ գյուղացիք գողանում են, ինչո՞ւ չոս պատժում:
- Ընկե´ր քարտուղար, օգոստոս ամսվա արևը տիյերան ա վառում, քիստերն էլ վիզ են ծակում, տրանա ավել էլ հի՞շ պատիժ:
***
Մի կին մյուսին թե. – Ախչի, խե՞ ես ասում, վեր մեք քյասիբ ենք իլալ:
- Բա հի՞նչ ենք իլալ…
- Գյուղում հու խնոցի ա հարալ, թանը մեզ ա տուվալ, բոլ թան ա իլալ, խե՞ քյասիբ ենք իլալ:
***
Երթուղային տաքսու վարորդը կանգառից առաջ հարցնում է. – Ժողո´վուրթ, իջնող կա՞:
Ոչ ոք ձայն չի հանում և կանգառում մեքենան չի կանգնում:
Սակայն քիչ անց մի ծեր կին թե. – Ա´ բալա, հո´պ, ինձ հո՞ր ես տանում, պահի՝ եր կյամ:
- Տատի, - ասում է վարորդը, իջնելն էլ ա եր կյալ է՜…
***
Երեք կատակասեր տղա տաքսի են նստում ու նրանցից մեկը վարորդին ասում է. – Վարպե´տ, քշի Աֆրիկա:
Ոչ պակաս հումորով վարորդը նրանց դուրս է բերում Գորիսից, մեքենան կանգնեցնում ավազահանքի մոտ ու ասում. – Դե´, տղե´րք, սրանից հետո օղտերով պիտի քինաք…
***
Շքանշանակիր հովիվ Նապոն շրջկենտրոնում պիտի ելույթ ունենար ժողովրդի առջև: Մի հրահանգիչ տեքստը պատրաստում տալիս է Նապոյին, որն էլ, երբ խոսքը տալիս են իրեն, մոտենում է ամբիոնին ու սկսում կարդալ:
Կմկմալով երեք տող մի կերպ կարդալուց հետո թուղթը ծալում, դնում է գրպանն ու ասում. – Հարգե՜լի ժողովուրթ, թույլ տվեք մի էրկու խոսք էլ ես ասեմ:
***
Մի անգամ գյուղացիներից մեկը վնասատու բզեզների դեմ ճար գտնելու համար դիմում է իրենց գյուղի ագրոնոմին.
- Ա´գրոնոմ ջան, բա հո՞ւնց անենք, վեր էս բզեզնին կուտորվեն:
Հո՞ւնց պիտի անես, - պատասխանում է գյուղատնտեսը, - մըն-մըն էդ անտերներին փռնում ես, քյուցում քլորաֆոսի մեջ:
2023
Զվարճապատումներ
Ասացող՝
Սուրեն Գրիգորյան
Գրառող՝
Գոհար Մելիքյան
Վայր/ֆոնդ՝
Կապան