ՀԱՅՐԱՐԺԱՆ ՈՐԴԻՆ
Մի տղա օտարության մեջ լուր է ստանում, որ իր հարազատ հայրը մահացել է: Որդին հոր մահվան վրա շատ ողբ է անում: Ընկերները նրան մխիթարելու հետ կհորդորեն, որ աչքերը քիչ կուրացնի, էլ լաց չլինի:- Ինչպե՞ս լաց չլինեմ, - կպատասխանի տղան, - ախար իմ հերը մի ուրիշ մարդ էր, հալալ մի ոտը թեթև ուլախ էր:Հայրարժան որդին, ծագման վայր՝ Խանածախ, բանասաց՝ Եփրեմ Հայրապետյան, բանահավաք՝ Սերո Խանզադյան, գրառման ամսաթիվ՝ 1938, FF II 4998-4999:
Մի տղա օտարության մեջ լուր է ստանում, որ իր հարազատ հայրը մահացել է: Որդին հոր մահվան վրա շատ ողբ է անում: Ընկերները նրան մխիթարելու հետ կհորդորեն, որ աչքերը քիչ կուրացնի, էլ լաց չլինի:
- Ինչպե՞ս լաց չլինեմ, - կպատասխանի տղան, - ախար իմ հերը մի ուրիշ մարդ էր, հալալ մի ոտը թեթև ուլախ էր:
1938
Զրույցներ
Ասացող՝
Եփրեմ Հայրապետյան
Գրառող՝
Սերո Խանզադյան
Վայր/ֆոնդ՝
Խանածախ, FF II 4998-4999