Սյունիքի ՈՆՄԺ
Syunik ICH

Աշխարքըմըս ապրիլիս ա ինըմ մին քDսիբ մարթ, համա ինքը չփլաղ, տաշտը տDրտDկ: Իշքան չաբալաշմիշ ա ինըմ, իշքան ախշադըմ ա, էլի խախալի կլBխը կարըմ չի թD պDն քցի: Էտ էլ հլD հեչ մին օր էլ կնիկը վեր ա ընգնըմ, հոքին տալիս:

ՆDչDրը ոչ մինին էլ ա կDնգDտվըմ չի, կրակը ջանն առած չիմմի սիրտն էլ շահըմ ա, խըղճմտանքին հակառակ պDն չի անըմ, խափըմ չի: ՀDմDշա րուգունին որ տDրտDկ ծեռքով տուն ա կDլիս, խոխեքը իրանց հոր սիրտը շահիլի մհար սոված փորով երք են ասըմ ու էտ երքը զնզընգըմ ա զանգակի մնան: Պայց էտ պDնը զոռբա հըրեվանին տուր չի կալիս:

Մին օր էլ էս զոռբեն կDլիս ա քDսիբի կուշտըն ու ասըմ ա. – Քանի՞ խոխա ունես:

- Օխտը:

- Մինին թD տա ինձ, քեզ էն ղդDր փող կտամ, որ կլիանաս:

Սիֆտըմը քDսիբը ռազի ա ինըմ, համա եդո փըշմDնըմ ա, գիդըմ չի թD որ մինին տա: Մինին սիրիլիս ա ինըմ աշկապDցության, մինին` խելքի, էն մինին` ղոչաղության, չորսինջինին` երք ասիլի, հինգինջինին` պար կDլի, վեցինջինին` ավանդանլըղը թDմBւզ պահիլի մըհար, վերչինին էլ ընդրա մըհար, որ առանցի մեր ա մեծացած ինըմ: Խոխոցիցը ոչ մինը ռազի չի ինըմ, թա քինD զոռբի կուշտը: Ղաբուլ են ինըմ մնան սոված, թDքճ Dհորների կշտիցը քինDն ոչ, ախպերներիցը ճոկվեն ոչ:

- ԼDվ, որ ըտենց ա, - ասըմ ա զոռբեն, - եկ քեզ խելաք փող տամ, թDքճDերքեք ոչ:

Էս անքամ քDսիբը ղաբուլ ա ինըմ: Յաշըմը էն ղդար փող իշքան զոռբեն էր տուվել, ոչ տեսել էր, ոչ լսել: Զոռբեն հենց որ ռեհելը քաշըմ ա, խոխոցիցը մինը ըսկսըմ ա երքիլը: Էնքան լDվ ա երքըմ, ընդենց էշխով ու սրտալի, էն ղDդDր համով-հոտով, որ քDսիբի սիրտը լըցվում ա, շոռ ա կDլիս:

Փողը վեր ունըմ, տանըմ տալիս զոռբին ու ասըմ. - Փողըտ վեր կալ, աղա´, իշքան փիքըր եմ անըմ, երքը փողով առնիլի ապրանք չի: Առանց երգ մարթը ո՞նց կապրի: