ԺՈՂՈՎՐԴԱԿԱՆ ԵՐԳԵՐ (1)
Կարմիր խառա քիսացու,
Սիպտակ կովը մսացու,
Տյու ես իմ հոր հարսնացու,
Ես քու հորը փեսացու:
***
Գետնին էն ղոլը քարքարոտ,
Քաթան շալը ծըլծալոտ,
Աղջիկ կայնի մեկ պաչեմ
Ձեր որթերը տանեմ արոտ:
***
Մին ջաղաց էրկու դռնի,
Պյարց դրեք յարս թիկնի,
Ես դուն մին բաղում պիտինք,
Ես չինարի, դու նռնի:
***
Արևը կամար-կամար,
Կապել ես ոսկա քամար,
Հիսուն օր պաս եմ պահե
Իմ յարի ճամփի համար:
***
Մտալ եմ գետը խոր ա,
Ոսկա հալավնին նոր ա,
Ա~յ նանի, մին ալ կարի,
Ոսկի կոճակնի շարի:
***
Ճաղացի տյուռնը տարթ ա,
Կտորը լիքը մարթ ա,
Յարս պաղան ա կյալի,
Յայլուխը լիքը վարդ ա:
***
Ճաղացին տյուռնը տաշած ա,
Յայլուխը գյուլ քաշած ա,
Մեռնիմ թոխ-թոխ ունքերիտ,
Հենց ղալամավ քաշած ա:
***
Գետ ա գալի լոք տալավ,
Կարմիր խնձոր ծափ տալավ,
Հրես եկեվ իմ յարը,
Գեոգ ձին տակին լոք տալավ:
***
Քինացել էս, եկալ ես,
Ոններդ ցեխումը պուկալ ես,
Խելքիտ ղուրպան, ա´յ տղա,
Դեոստ ու դուշման ջոկալ ես:
****
Հալիս կտրին ցիլ ունիմ,
Զալ ապրեշում թիլ ունիմ,
Ջահիլ ճիվան սըրկավագ,
Ես քեզանից մեյլ ունիմ:
***
Սարին խոտը ծեղ-ծեղ,
Ախպեր գնանք մին տեղ,
Որ կյողերը վրա տան,
Գլուխս դնեմ գլխիտ տեղ:
***
Էկեք քինանք էն օխը,
Գյուլպուտաղին կիլոխը,
Ամեն ծառան մին փշատ
Իմ յարին էոմրը շատ:
***
Էն սարին քեղ ա բուսալ,
Իմ յարին բեխ ա բուսալ.
Խապար տարեք իմ նանու
Դիլակը տեղ ա հասալ:
***
Ճաղացիս մեջը մարդ ա,
Կտուրը լիքը տարթ ա,
Հրես եկավ իմ յարը,
Գյոտիկը լիքը վարդ ա:
***
Մեր տան տակը նուշ էր,
Իմ յարը թառլան ղուշ էր,
Ապեր խատրըտ չմնա`
Յարս քանց քեզ անուշ էր:
***
Ոչխարն էլալ ա դյուզը,
Ջոկեցեք ալագյոզը,
Իմ հեր քեզ աղջիկ չի տա,
Սրբի էրեսիտ թոզը:
***
Ա~յ հար արա, հար արա,
Ոսկե քյանքյուլտ եր արա.
Իմ հեր քեզ աղջիկ չի տալ`
Գլխիտ վախտին ճար արա:
***
Շողքը ընկից մեր պատին,
Արքայություն իմ տատին,
Ոգիտ էրվի ա´յ տատի,
Ինձ խի տվար չոլախի:
***
Կանգնել ես կանչըմ ա չես,
Պոյիցդ ամաչըմ ա չես,
Եկա կշտովտ անց կացա,
Տեր էս ճնաչըմ ալ չես:
***
Իմ գյուլումը քաղած ա,
Պանձը սարին կյաղած ա,
Հով վեր իմ գյուլումիս տեղն ասի
Հերը, ախպերը թաղած ա:
***
Քաղքի քարը քյահրըպար,
Իմ բոյ քու բոյ բարաբար,
Խնձոր քցեմ եկ տար,
Դու ալ դառար բեհդըբար:
***
Ախպեր ունիմ սարմն ա,
Շվին կյոտկի ծալմն ա,
Ախպեր քու շվիտ ածա,
Քյուրտ Լորվա քոլումն ա:
***
Ես մին կանաչ խիար եմ,
Իմ յարին ըխտիարին եմ,
Կաղնալ ես, մին ետ եշի,
Տես հինչ մազալլու յար եմ:
***
Էյվանս ցան եմ ածալ,
Պոյավս մին եմ ածալ.
Յար ասացի, յար չրեցի
Յավնճի ման եմ ածալ:
***
Ղուշը ծկըլտայ բաղումը,
Կանաչ խիարը թաղումը,
Ես մին սարքած սուրատ պտի,
Իմ յարին օթախումը:
***
Սըհենց նիեր հանդերը,
Թազա արծաթի բյանդերը,
Դանակ պտի սիրտս ճղենք,
Բուղում-բուղում դյարտերը:
***
Թխպալ ա թոր չի կյալի,
Մթնել ա տուն չի կյալի,
Տեղ եմ ցկալ, պյարց դրալ,
Աչքերս քուն չի կյալի:
***
Քոլը քոլին թուշումը,
Ծեռնը պիժան կյուշումը
Իմ յարին ըշտեղ տեսար,
Շուշվա ղալին թուշումը:
***
Ծարավալ եմ ճյուր պիրեք,
Ըսպահանու հուն պիրեք,
Կըմեռնիմ էս ղարիպ տեղը,
Ղարիպ ղուշս տյուս պիրեք:
***
Տանս տակը սաղ մոշի,
Օխտը տարի յար եշի,
Ա ջան, հատ ըստհենց պան կըլնի`
Յարն ալ կըտա՞ն ուրիշի:
***
Քամին կանի բոքին տանի,
Ոչխարը թոքին կանի,
Սիրի սիրան հանողը,
Հոգին ստանան տանի:
***
Ջրի վրան սազ պըտի,
Իմ յորդակս ղազ պտի,
Հընչիս ա պետքը բեկի տղան,
Իմ յարս նախշուն պըտի:
***
Տանս տակը շլորի,
Ճղները ետ հլորի,
Հըրենակ էն քվորը,
Օխտն ախպոր թագ կըհլորի:
***
Հոռի ծառին բար չըլիլ,
Առանց քյոլկա յար չըլիլ,
Ա հեր, ա~ մեր խոսալ միք,
Խառնված սրտին ճար չըլիլ:
1898
Քնարական բանահյուսություն
Ասացող՝
անհայտ
Գրառող՝
Երվանդ Լալայան
Վայր/ֆոնդ՝
Թիֆլիս/ Ազգագրական հանդես, Գիրք Գ,№ 1, էջ 261-270